کیسه های پلاستیکی و محیط زیست
دوستداران محیط‌زیست برای تأمین آب جهان در آینده به شدت نگران هستند. آنها به‌شدت با آلودگی در آبراه‌های جهان، به ویژه آلودگی‌های پلاستیکی مبارزه میکنند اما همچنان اقیانوس‌ها با زباله‌های فلزی همچون ظروف حمل و بقایای کشتی‌ها انباشته شده‌اند. جنگل‌زدایی نیز یکی دیگر از مهمترین نگرانی‌های محیط‌بانان است؛ آنها مدتهاست برای نجات جنگل‌ها که به عنوان مهار‌کننده کربن عمل میکنند، در تلاش هستند. در حال حاضر، بیش از 550 سازمان فعال در تکاپو هستند تا جهان را از پلاستیک به سمت مواد زیست سازگاری همچون منسوجات، فولاد و آلومینیوم، چوب و کاغذ سوق دهند.
واقعیت این است که امروزه کمبود آب آشامیدنی برای بسیاری از افراد در سراسر جهان مشکل‌ساز شده است و این مسئله همچنان در حال جدی‌تر شدن است؛ همین دلیل کافی خواهد بود تا مردم را ترغیب به انتخاب پلاستیک به جای کاغذ، مقوا و بسته‌بندی‌های مقوایی کند؛ زیرا تولید محصولات کاغذی به درختان و بالطبع به مقدار زیادی آب نیاز خواهد داشت.
در حالی‌که کاغذ با سرعت نسبتاً بالایی بازیافت میشود اما تولید خمیر‌چوب جدید نیاز به ادغام کاغذ و محصولات مقوایی جدید دارد که این به معنای تداوم قطع درختان است.
سوال بزرگی که امروزه وجود دارد این است که آیا برای تولید کاغذ، جعبه‌های مقوایی، محصولات بسته‌بندی مقوایی و لیوان‌های کاغذی یکبار‌مصرف باید تمامی آب آشامیدنی که برای زندگی بر روی کره‌زمین در اختیار داریم را مصرف کنیم؟ یا اینکه برای کنترل مصرف آن، می‌توان از بسته‌بندی‌های پلاستیکی و محصولات پلاستیکی یکبار مصرف (ظروف یکبار مصرف) قابل بازیافت نیز استفاده نمود؟
سوال دیگری که در این زمینه باید مطرح شود، این است که گاز CO2 حاصل از برش و پردازش درختان در طی فرآیند تولید کاغذ/ مقوا و همچنین گلوله‌های چوبی، حمل چوب‌ها به اروپا و سوزاندن آنها برای تولید حرارت و برق، کمتر از مقدار CO2 تولید شده در هنگام سوزاندن زباله‌های پلاستیکی است؟
آب منبعی است که بسیاری از شرکت‌ها، حفظ طولانی مدت(پایدار) آن را در برنامه‌های خود گنجانیده‌اند. شرکت صنایع Toray، بخشی از گروه بزرگ Toray و سازنده کامپوزیت‌ها و پلاستیک‌های پیشرفته، توسط CDP(سازمان غیرانتفاعی حافظ منابع محیط‌زیست مستقر در انگلستان که در سال 2000 تاسیس شده است)، در لیست A تامین‌کنندگان امنیت آب در سال 2020 قرار گرفت؛ این دومین سال متوالی است که صنایع Toray در لیست A سازمان CDP قرار می‌گیرد.
مسئولیت اجتماعی شرکت بر اساس یک اصل در زمان بنیانگذاری Toray Group
گروه بزرگ Toray بیان کرد: این شرکت متعهد به نوآوری در مواد پیشرفته با هدف حل مسائل زیست‌محیطی است؛ این تعهد مرتبط با رعایت یک اصل از زمان تاسیس Toray در سال 1926 است که طبق تعریف آن، شرکت‌ها موسسات عمومی هستند که باید از طریق تجارتشان به جامعه کمک کنند. فراهم کردن دسترسی به آب تصفیه شده به عنوان چشم‌اندازی برای پایداری گروه Toray اهمیت دارد و به عنوان یک ترسیم راه به جهانیان، در سال 2030 توسط Toray Vision و در سال 2060 توسط Toray Group پیش‌بینی شده است.
این گروه در تلاش است تا از طریق غشاهای اسمز معکوس و سایر فناوری‌های تصفیه آب و همچنین کاهش استفاده مجدد، بازیافت و حفاظت از منابع آب به کاهش کمبود آب در سراسر جهان کمک کند. در اطلاعیه Toray ذکر شده است که “فقط 01/0 درصد از آب موجود بر روی زمین برای زندگی روزمره قابل استفاده است. این مفهوم که Water stress نامیده میشود بیانگر زمانیست که منابع آب سالانه برای هر نفر در هنگام رشد جمعیت و توسعه اقتصادی به زیر 1700 متر مکعب برسد و تامین آب به یک چالش تبدیل شود.
Toray اعلام کرده است، طبق پیش‌بینی‌های انجام شده، تقاضای جهانی غذا طی 15 سال آینده بیش از 20 درصد افزایش خواهد یافت. “کمبود آب، به علت از بین رفتن محصولات میتواند منجر به قحطی مکرر شود. از این رو دسترسی به آب و بهداشت برای همگان، یکی از 17 هدف توسعه پایدار سازمان ملل است. ”
“پیامدهای ناخواسته ممنوعیت استفاده از کیسه‌های پلاستیکی” یکی از وبلاگ‌های خوانده شده و به اشتراک گذاشته شده در سال گذشته بود. در آن مقاله، تأثیر منفی استفاده از کیسه‌های کاغذی و کیسه‌های نخی/ پارچه‌ای بر اساس مطالعات علمی مورد ارزیابی قرار گرفت. هر چه این سازمان‌های فعال و اصطلاحاً دوستداران محیط‌زیست برای پاکسازی جهان از پلاستیک‌ها لابی کنند اما تأثیرات منفی استفاده از تفاله چوب(درختان) و منابع آب بیشتر خواهد بود. اگر دوستداران محیط‌زیست واقعاً به فکر تاثیرات مخرب ورود CO2 به اتمسفر هستند، نباید توصیه کنند که پلاستیک با بسته‌بندی‌های یکبار مصرف و کاغذی/ مقوایی جایگزین شود؛ و همچنین اگر آنها به تأمین آب اهمیت دهند، هرگز توصیه نمیکنند که پلاستیک با کاغذ جایگزین شود. بدیهی است که یک تولیدکننده بزرگ رزین و کامپوزیت مانند Toray این موضوع را کاملا درک میکند و به دلیل دانش علمی خود در کمک به حفظ و بهبود منبع آب آشامیدنی در جهان شناخته شده است.
پلاستیک از نفت ساخته میشود و در واقع محصولی است که از درختان، گیاهان و از بقایای مواد دامی تشکیل شده است. آیا استفاده از زیست‌توده‌ها و بقایای مواد دامی بهتر از استفاده از درختان جدیدی نیست که می‌توانیم آنها را ذخیره کنیم تا به عنوان ابزار جذب‌کننده کربن استفاده شوند؟ آیا بهتر نیست ماده‌ای تهیه شود که منابع طبیعی کمتری در تولید آن استفاده شده باشد و بهره‌گیری از آن به حفظ هرچه بیشتر منابع طبیعی و در نتیجه زندگی بر روی کره‌زمین کمک کند؟ باید بگویم جواب مثبت است.
البته در مقاله ظروف یکبار مصرف و محیط زیست نکاتی مهم مطرح کردیم.
نوشته کیسه های پلاستیکی و محیط زیست: ویکی شیمی
