سال‌های بسیاری است که استفاده از ظروف یکبار مصرف در سرتاسر جهان رایج شده است. استفاده از این ظروف در برخی موارد به قدری زیاده شده که تصور دنیای بدون ظروف یکبار مصرف شاید برای ما غیرممکن باشد. این ظروف کارها را برای ما آسان‌تر کرده و موجب کاهش هزینه‌ها و صرفه‌جویی در وقت نیز خواهد شد. افزایش میزان مصرف این ظروف در دنیا تنوع تولید آن را نیز گسترش داده است به نحوی که در حال حاضر شاهد تولید انواع ظروف یکبار مصرف گیاهی، پلیمری، فومی و .. هستیم. در این مطلب قصد داریم بیشتر درباره ظروف یکبارمصرف گیاهی و به طور ویژه به بررسی مواد اولیه ظروف یکبار مصرف گیاهی بپردازیم. با ما همراه باشید.
ظروف یکبار مصرف چگونه و از چه چیز ساخته می‌شوند؟
همان‌طور که از نام ظروف یکبار مصرف گیاهی مشخص است در ساخت این ظروف از مواد اولیه گیاهی استفاده شده است. با بهره‌گیری از برخی خواص مواد پلاستیکی می‌توان از آن‌ها برای تولید ظروف یکبار مصرف استفاده نمود. برای تولید ظرف یکبار مصرف در دستگاه تزریق، گرانول مخصوص وارد قالب شده و به اشکال موردنظر تبدیل می‌شود.
برخی از انواع این ظروف ارتجاعی و برخی دیگر، شکننده هستند و یا می‌توان به برخی از آن‌ها رنگ اضافه کرد. پلیمرهای گیاهی نیز چنین ویژگی‌ها را دارند. این پلیمرها در ابتدا شکننده و ترد هستند، اما در کارخانه به آن‌ها انواع موم و گلوتن اضافه می‌شود تا مانند پلاستیک خاصیت ارتجاعی بگیرند. سپس می‌توان آن‌ها را به شکل‌های مختلفی در آورد و استفاده نمود. منشأ اولیه این پلیمرها می‌تواند ذرت، گندم و نیشکر باشد به همین دلیل به آن‌ها پلیمر گیاهی می‌گویند. در ادامه بررسی مواد اولیه ظروف یکبار مصرف گیاهی به معرفی انواع پلیمرهای گیاهی اشاره می کنیم.
بررسی مواد اولیه ظروف یکبار مصرف گیاهی و انواع پلیمرهای گیاهی
پلیمرهای گیاهی دو نوع هستند. پلی اکتیک اسیدها (PLA) از قند ساخته می‌شوند. نشاسته ذرت، نیشکر و کاساوا متداول‌ترین مواد برای تولید این پلیمرها هستند. این مواد زیست‌تخریب‌پذیرند و با استفاده از روش صحیح می‌توان آن‌ها را تجزیه و کمپوست کرد. استفاده از این ظروف برای نگهداری مواد غذایی به سلامت انسان لطمه نمی‌زند، زیرا مواد طبیعی مورداستفاده در آن، در مجاورت حرارت غذا، سرما و چربی تغییر نمی‌کند و در نتیجه واکنش با غذا، مواد سمی ایجاد نمی‌شود.
برای تولید پلاستیک از ذرت، ابتدا دانه‌های ذرت فراوری می‌شود. به این صورت که ذرت در مجاورت دی‌اکسید گوگرد و آب داغ قرار می‌گیرد و به فیبر و پروتئین تجزیه می‌شود. پس از تصفیه، سایر مواد موجود در آن نیز تفکیک می‌شود. نشاسته به دست آمده با انواع اسید ترکیب می‌شود تا زنجیرهای پلیمر تشکیل شوند. این فیبر می‌تواند ویژگی‌های پلاستیک را داشته باشد.
نوع دیگری از این فیبرها، پلی هیدروکسی آلکانوات (PHA) هستند که از فعالیت میکروارگانیسم هایی که قادرند مواد آلی را به پلاستیک تبدیل نمایند، ساخته می‌شود. به این میکروب‌ها در غیاب اکسیژن، نیتروژن و فسفر، مقدار زیادی کربن داده می‌شود و این کربن به صورت PHA ذخیره می‌شود. ساختار این PHA که توسط میکروب ساخته شده، بسیار شبیه پلاستیک است. تنها تفاوت این است که پلاستیک جدید زیست‌تخریب‌پذیر است.
پس از بررسی مواد اولیه ظروف یکبار مصرف گیاهی و انواع پلیمرهای گیاهی وقت آن است تا به بررسی مزایا و معایب استفاده از این ظروف بپردازیم.
فواید استفاده از ظروف یکبار مصرف گیاهی
این پلاستیک‌ها گازهای گلخانه‌ای کمتری نسبت به سایر پلاستیک‌ها تولید می‌کنند. این ظروف هنگام تجزیه، کربن‌دی‌اکسید در محیط آزاد می‌کنند که میزان آن از کربن آزاد شده هنگام تجزیه پلاستیک معمولی 25 درصد کمتر است. در ساخت این ظروف از مواد خوراکی استفاده می‌شود، پس این ظروف با بدن ما سازگار هستند و تولید سموم نمی‌کنند.
همچنین بر خلاف سایر پلاستیک‌ها، این ظروف در مجاورت گرما خطرناک نیستند. ظروف یکبار مصرف گیاهی نسبت به ظروف تولید شده از مقوا و کاغذ، مقاومت بیشتری دارند و در برابر سرما، حرارت و فشار آسیب‌پذیری کمتری دارند.
معایب ظروف یکبار مصرف گیاهی
ظروف یکبار مصرف گیاهی علاوه بر فواید فراوانی، معایبی نیز دارند. پس لازم است مزایا و معایب این ظروف را بشناسیم تا بتوانیم در هنگام خرید، بهترین انتخاب را داشته باشیم. با توجه به این که این مواد زیست‌تخریب‌پذیر هستند، انتظار می‌رود در طبیعت به سرعت تجزیه شوند. اما بررسی‌ها نشان می‌دهد این اتفاق به سرعت نمی‌افتد.
همچنین به این دلیل که فعالیت‌های کشاورزی با مصرف کود و سم فراوان همراه است، آزاد شدن این مواد شیمیایی در محیط‌زیست می‌تواند باعث آلودگی محیط‌زیست شود. این مواد شیمیایی به لایه اوزون نیز آسیب وارد خواهد کرد.
خوب است بدانید با وجود زیست‌تخریب‌پذیر بودن ظروف گیاهی، این ظروف قابل تجزیه در حیاط منزل نیستند و برای تجزیه به شرایط خاصی نیاز دارند و این امکانات همه جا در دسترس نیستند. در این شرایط متولیان این مواد را به همراه سایر زباله‌ها دفن می‌کنند. تخمیر این مواد بدون حضور اکسیژن می‌تواند گاز متان تولید کند که از کربن‌دی‌اکسید نیز خطرناک‌تر است. این ظروف هنگام بازیافت باید به درستی تفکیک شوند تا حضور آن‌ها میان مواد بازیافتی، فرایند بازیافت را مختل نکند.
از آن جایی که اغلب مواد اولیه ظروف یکبار مصرف گیاهی از گیاهان خوراکی متشکل می‌شود، جهت تولید آن‌ها به کشت محصولات خوراکی به میزان بسیار زیاد نیاز است. با توجه به بحران کمبود غذا در جهان، استفاده از تولیدات کشاورزی برای تولید ظروف گیاهی مقرون‌به‌صرفه نیست. همچنین منابع آب جهان نیز محدود است و دسترسی به آن در همه نقاط ممکن نیست. پس قطعاً اولویت در استفاده از فراورده‌های کشاورزی، با تهیه خوراک مردم است.
به دلیل فرایند پیچیده و طولانی ساخت این ظروف، قیمت آن‌ها از ظروف یکبار مصرف بیشتر بوده و خرید آن برای مصرف‌کنندگان به‌صرفه نخواهد بود. زیرا این ظروف هزینه‌های تولیدکنندگان را بالا برده و بر قیمت تمام شده محصولات اثر می‌گذارد. البته خوب است به یاد داشته باشید که سلامت مشتریان شما از هر چیز مهم‌تر است، پس هزینه کردن برای خرید ظروف مناسب قطعاً ضروری است.
کلام نهایی
در این مطلب به بررسی مواد اولیه ظروف یکبار مصرف گیاهی و مزایا و معایب استفاده از آن پرداختیم. اگر برای سلامتی خود ارزش قائل هستید خوب است قبل از استفاده از هر کالای جدیدالورود به ساختار و نحوه تولید آن دقت داشته باشید که آیا سلامتی شما را به خطر می اندازد یا مشکلی ندارد.
در این مطلب از وب سایت پیکنیک برند سعی کردیم تا با جزئیات کامل ساختار ظروف یکبارمصرف گیاهی را معرفی کنیم. امید که این مطلب برای شما مفید واقع شود.
